Pazartesi, Ocak 02, 2006

Hayal kırıklıkları...


Kelimlerim ifade etmeye çalışır kimi zaman ve kulağıma küpe olacak şeyleri söylerler ama ben her zaman olduğu gibi dinlemem maalesef. Halbuki bildikleri bir şeyler vardır değil mi? Tabii ki evet!

Alışmalısın derler hep. Hayal kırıklıkları var ve seni istemesen de bulacaklar. Fazla ümit etme... Ümit edersen istediklerin olmazsa bunu yaşarsın derler. Ancak ben hayalperest olarak umutla yaşarım ve olacak gözüyle bakarım her şeye ve olmayınca hayal kırıklıkları ortaya çıkar.

Yılın son günü de buna benzer bir şey oldu işte. Düşler bir anda harabeye dönüştü.
Cesareti olmadığından, başlayamadı işte. İçindeki karmaşa maalesef bir bahane bence. Çünkü her insan karışık, hatta içi karman çorman olanlardaqn biriyimdir, ancak dış dünyaya bunu yansıtmamayı ve ilşkilerime de bunu yansıtmamayı gayet de iyi bilirim. Yansıtmam da. İşte bu yüzden de her şey hazırken sadece cesaret kalıyor. Belki de sorumu yüzüne karşı söylseydim, gözlerini kaçırmasına engel olsaydım, daha farklı olacaktı her şey. Çünkü onun etkileşimimiz tam bir sinematografiydi. Yani kurgusal bir şekilde ilerleyen bir ilşki, hayallerden bile daha güzel. Özellikle de benim gibi sinemayı çok seven birisi için. Tercih edilmedim belki de ama artık mücadele edemeyeceğim, belki son bir kuvvet gelir de denerim yeniden diyeceğim ama yeni bir hayalkırıklığına uğramaktan korkacağım. Artık olacaksa bir şey onun davranması lazım. Yeterince duygularım zarar gördü. Artık tamir zamanı ve bunu sadece "o" yapabilir. O tamir edebilir belki de. Yalnız bunu yapamayacağını düşünüğyor. Halbuki beni mutlu etmek o kadar kolay ki... Zor olan buna cesaret edemeyip de, beni bu halde bırakmak sanırım. Ama yine de o bilir. Ona saygı duyarım. Gözlerimi kapattığımda dudaklarımda onun tadı ya da ne biliyim onun kokusu, onun gözlerinin bana diklişi olsaydı rüya gibi olacaktı... En güzel rüyalar erken biter maalesef ve düşler içte kalır... Neden her zaman söylediklerim çıkmak zorunda ki???

***

"Seveceksiniz beni, hem de çok
Neden peki keyfim yok
Sadece seni istedim, başkalarına karnım tok
Niye vurdun beni, elinde suç aletin bir yay ve bir ok
....
Beni özleme, beni tanı
Yanımda olmayı dene
Uzaktan sevme, yaklaş yanıma
Ben davranırsan itme beni...
...
Korkarım tanıştık, sevişmedik hiç, ayrılamyı da hiç istemedim maalesef...
Neden sadece tanıştık ki?
Bu yeterli miydi?
Yoksa azla mı yetinmek daha güzel...
2006'da saat tam 00.00 da zaman durdu ve balkabağına dönüştü tüm hayallerim
Bomboştu ellerim
Beni görmeyi iste ve olmaz de, yapamayız seninle de...
Ama başaramazsın bence. Başarabilirsen kabul ederim olmayacağını ama cesaret edemeyeceğini de biliyorum...
Neden bei istemiyorsun ki...

Benim istemem yetmiyor ne yazık ki sadece...

Hiç yorum yok: