Bazen hayat insanları bir kenara atmaya çalışır, her türlü reddeder.
Saatler geçer, hayat çekilmez olur.
Sizi iki kez üst üste eker insanlar. Aynı insanlar farklı zamanlarda aynı zamanda...
Mazeretleri çok havadadır ama bilirsiniz ki onlar olmadan da varsınızdır. Hayat sizin avuçlarınızdadır. Kimse olmasa bile yaşama sarılırsınız ve bırakmazsınız.
İnsanlar bir gün ölecekler, ölümlerle süslenecek bomboş kanatları.
Düş koridorlarında yürürken, tamamen zifiri olacak önümüz..
Sadece görebilenler adım atabilecek, ileriden korkmayanlar..
Kelimeler tükenirken, tükenmeyen tek şey yaşama sevgim olacak.
İntihar edenleri anlamıyorum.
Böyle bir hayat varken, tüm iyiliklerine ve kötülüklerine yaşamaya her zaman değer...
Özellikle karşınıza güzel şeyler çıkınca...
Mavi mavi bakan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder