Salı, Mart 16, 2010

Zamanın İzdüşümü




Zaman ne çabuk geçiyor öyle değil mi?

Bugün rastladığım kişi, bu blogun ortaya çıkmasını sağlayan kişiydi. Kocaman mavi güzel gözleri olan bir kız...
Görmedim onu ama kocaman olduğunu iddia etti. Belki de öyledir, bunu bilemiyorum.

Onu düşününce yüzümde kocaman bir tebessüm belirdi. Demek ki bazı insanlar özleniyor. Hayatından ne kadar çıkmış gibi görünseler de, sanki bir paradoksun içindeymişsin gibi peşini bırakmıyorlar.

Bana gülümsedikleri sürece hiç kimsenin hayatımdan çıkması gerektiğini düşünmüyorum. Kendi içimde bencil bir insan olduğumu reddemem. Bu yüzden herkesin sevgisini kutsal buluyorum.

Hayatımın bazı dönemlerinde karşıma çıkan özel insanlar var. O da onlardan biri. Temiz, saf, pek konuşkan olmayan, hayallerinin içinde yaşayan güzel bir kızdı.

Onunla konuşmak güzel geldi bana.


Gerçi onun için de biraz üzüldüm. Benim gibi bir deliye bulaşmayı ikinci kez kim ister ki?

Hiç yorum yok: