Cuma, Aralık 03, 2010

2010 Biterken...



Bir devrin sonu geliyor. Ümitsizlik, boşluk ve belirsizlik yılıydı benim için.

Nasıl desem hiç rahat olamadım adam gibi. Tatile zoraki çıktım, rahatlatıcı değildi kesinlikle, yani en azından etkisi kısa sürdü. Hep umut ettiysem de karşılıksız kaldı yıl.

Yılın ilk yarısında daha umutluydum. Her şey ikinci yarı düzelecek gibiydi ama bu yıl düzelmeyecek kadar gaddar çıktı.

Eski kız arkadaşım, resmi olarak eski kız arkadaşım oldu. İçimde bir umut vardı hep ama o bu umutların yersiz olduğunu açıkça söylemiş oldu. Halbuki yılın ilk yarısında o bile dayanamayacak gidiydi sanmıştı, halbuki bana değil, başka birini bulmamaya dayanamıyormuş. Olsun kısmet. 1-0

İş bakımından rezil bir yıldı adeta. Senaryo ekibimiz projelere dönülmemesi sonucu bozguna uğradı. Yıl içinde sadece hiçbir yerde satılmayan mizah kitabımız çıktı ki, onun telifini de hala alamadık. Çok üçkağıtçı ile tanıştık. Bizlere birer tecrübe oldu. Bu açıdan iyi gözükse de resmen bu yıl para kazanamadım adam gibi. Orkun'un ünlü olmadan önceki dönemi gibiyim. Kimbilir bu daha ne kadar sürecek... 2-0

Yeni birileri de olmadı. İhtimaller hep uzak ihtimal oldular. Ben umutlandığımda onlar kastetmediklerini gösterdiler. Sonuç olarak boş ve boş kalpler mutfağındaydım. Yemekleri sadece kendim için hazırladım, tek porsiyon, tek servis. 3-0

Sevdiğim kişiler öldüler hep. Ronnie James Dio, John Hughes, Dennis Hopper, Leslie Nielsen, B. Murphy ve başka birkaç isim daha... Üzüldüm. 4-0

Tabii bu sene çok güzel filmler ve konserler izledim, bu da artı bir nokta. 4-1

Teknik olarak skora baktığımızda 4-1 yenildim işte. Dört bir yandan yenildim bu yıl. Üstelik henüz bitmemişken. Umarım 2011 hayal ettiğim gibi olur ve sonunda hayallerime biraz daha yaklaşırım.

Defol 2010 artık!

Hiç yorum yok: