Pazar, Eylül 24, 2006

Nerdesin...

Şu an nerdeyim biliyorum.
Bilmediğim bir şehri tanıyarak geldim.
Bilmediğim bir endişe ile gitmiştim.
Aynı durum senin için de öyle sanırım.
Bilmiyoruz ama öğreniyoruz.
Bilmediklerimizi ya da bildiklerimizi...
Günlerim dolu dolu geçti.
Eğlenceliydi.
Ama bir eksik vardı.
O da "sen"din.
Ben geldim. Şimdi sıra sen de.

Ben buradayım, peki sen neredesin?

Pazartesi, Eylül 18, 2006

Şimdi gidiyorum, geleceğim...

Sesim çıkmıyor kimi zaman ama napıyım seni görünce öylece kalıyorum kendi kendime.

Biliyorum geçici olarak yokum ama biliyorum ki geri döneceğim.

Seni özlüyorum...

Seni seviyorum...

Perşembe, Eylül 14, 2006

Sınırları Aşmak

Bir insan neden sınırlarının olduğunu kabul eder ki, ya da sınırlar korunmaya çalışılır. Sanki insanlar, birilerinin verdiği direktiflere bağlı kalmaya zorunludurlar. Ben sınırların her zaman yok olmasından yanayımdır, yani sonuçta aşılan sınırlar kötü niyetle aşılan şeyler değildiler ki, duyguların yoğunlaşması sonucu ortaya çıkarlar. Örneğin bazı kişiler aşk, sevgi ve cinselliği ayrı tutarlar. Halbuki hepsi bu üç öğenin zincirlenerek birbirine bağlanan unsurlarıdır. Ben sevmediğim bir kişiyle bunları yaşamayı aklımın ucundan bile geçirmem. Neden geçireyim. Ancak sınırların körü körüne belli bir çizgide yapıştırıcı ile yapıştırılmasından kesinlikle karşıyım.

***

Sana "gitme" demedim tabii ki. Neden diyecekmişim ki? Ben gideceğini hiç düşünemiyorum ki, aklım almıyor, öylece bırakıp herşeyi gideceksin. Bunu sen de yapamazsın, ben de...
O halde "gitme" demek bana yersiz geliyor. Çünkü gitmeyeceksin. İçimdeki konuşkan kişi öyle diyor. Gitmeyeceksin diyor. Yani sen gidince ben mutlu olacağım. Laf mı bu yani? Bu blogun şifresi bile senin adın, düşün yani sen değer vermediğim ve hiçe saydığım birisi olsan, adını niye şifrelerime koyayaım. Neden seninle görüştüğüm günlerin istatistiğini tutayım, neden b.sayarımda senin resmini arkaplanıma koyayaım. Tabii laptopta resmin yoktu oraya koyamadım o ayrı mesele.

Beni anlıyor musun?

GİTMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!